Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

Η αφρικανική «χώρα του Θεού»

Ταξίδι στο εξωτικό Μαρόκο
http://www.naftemporiki.gr/t+z/story.asp?id=1712684
Παρασκευη, 11 Σεπτεμβριου 2009
Με θέα στον Ατλαντικό: Tο τέμενος του Χασάν του 2ου στην Καζαμπλάνκα.
Διχασμένο γεωγραφικά μεταξύ Μεσογείου και Ατλαντικού, ακουμπώντας στην Ευρώπη μέσω του Γιβραλτάρ, αλλά με βαθιές ρίζες στη μαυριτανική Αφρική, το εξωτικό γαλλόφωνο Μαρόκο (λέξη που προέρχεται από τις βερβερικές «χώρα του Θεού») ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες χώρες της μαύρης ηπείρου.

Αξίζει ένας περίπατος έξω από τα τείχη της Μεντίνα, στο Μαρακές.
Mauretania Tingitana

Η περιοχή όπου βρίσκεται η σύγχρονη χώρα του Μαρόκου κατοικείται από τη νεολιθική περίοδο (8000 π.Χ.), ενώ στην περιοχή την ίδια εποχή με την ανάπτυξη της γεωργίας εμφανίστηκαν και οι Βέρβεροι. Κατά την κλασική περίοδο, η περιοχή του Μαρόκου ήταν γνωστή ως Μαυριτανία, αν και δε θα πρέπει να συγχέεται με την ομώνυμη σημερινή χώρα.

Το Μαρόκο και η βόρεια Αφρική εντάχθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου κατά το τέλος της κλασικής περιόδου μέσω των εμπορικών αποικιών των Φοινίκων, ενώ αργότερα κατά τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία αποτέλεσαν την επαρχία Mauretania Tingitana. Τον 5ο αιώνα, με την πτώση των Ρωμαίων, η περιοχή έπεσε στα χέρια των Βανδάλων, των Βησιγότθων κι αμέσως μετά υπό την κυριαρχία του Βυζαντίου. Ωστόσο, οι ψηλοί ορεινοί όγκοι της χώρας, δυσπρόσιτοι και απροσπέλαστοι, παρέμειναν στα χέρια των Βέρβερων ντόπιων κατοίκων.

Σε κάθε γωνιά, σε κάθε σοκάκι της Μεντίνα, της παλιάς πόλης του Μαρακές, σας περιμένει μια έκπληξη.
Κατά τον 7ο αιώνα το Ισλάμ επεκτεινόταν με ραγδαίους ρυθμούς και το 683 έφτασε στο Μαρόκο δύναμη υπό τον Ούκμπα ιμπν Νάφι, στρατηγό των Ουμαγιάδων της Δαμασκού. Οι ντόπιοι Βέρβεροι επηρεάστηκαν από τους Άραβες, που έφεραν τη θρησκεία, τα ήθη και τον πολιτισμό τους. Η διαδικασία αφομοίωσης κράτησε περίπου έναν αιώνα. Υπό τον Ιντρίς ιμπν Αμπνταλάχ, που ίδρυσε την ομώνυμη δυναστεία, η χώρα αποκόπηκε από τον έλεγχο των Αβασιδών χαλιφών της Βαγδάτης και των Ουμαγιάδων της Αλ-Ανταλούς. Οι Ιδρισίδες έκαναν πρωτεύουσα την πόλη Φες και το Μαρόκο έγινε κέντρο γνώσης και μεγάλης διοικητικής εξουσίας.

Μετά τους Ιντρισίδες, οι Άραβες έχασαν την πολιτική τους επιρροή: βερβερικές δυναστείες που είχαν εξισλαμιστεί δημιούργησαν κυβέρνηση και πήραν την εξουσία της χώρας. Μετά τον 11ο αιώνα, υπό τις δυναστείες των Αλμοραβίδων, των Αλμοχάδων, των Μαρινίδων και των Σαάντι το Μαρόκο επέκτεινε την κυριαρχία του σε όλη σχεδόν τη βορειοδυτική Αφρική, καθώς και σε μεγάλα τμήματα της Ιβηρικής Χερσονήσου (Αλ-Ανταλούς).

Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού κατοικεί δυτικά της οροσειράς του Άτλαντα. Η Καζαμπλάνκα είναι το μεγαλύτερο λιμάνι και το κέντρο του εμπορίου και της βιομηχανίας, το Ραμπάτ είναι η έδρα της κυβέρνησης, η Ταγγέρη είναι επίσης μεγάλο λιμάνι και η «πύλη» της Ισπανίας προς το Μαρόκο, η πόλη Φεζ είναι το θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο, ενώ το Μαρακές αποτελεί μεγάλο πόλο έλξης για τους τουρίστες.


Το παραθαλάσσιο, «ευρωπαϊκό» Μαρόκο

Άρρηκτα συνδεδεμένη στο μυαλό των σινεφίλ με την ομώνυμη ταινία, η Καζαμπλάνκα, είναι η πύλη εισόδου και εξόδου από τη χώρα για όσους ταξιδεύουν αεροπορικώς. Είναι η μεγαλύτερη πόλη του Μαρόκου, η πλέον κοσμοπολίτικη και η πιο ευρωπαϊκή της χώρας. Το λιμάνι της είναι το μεγαλύτερο της βόρειας Αφρικής. Η Καζαμπλάνκα ιδρύθηκε το 1515 από τους Πορτογάλους, στη θέση της άλλοτε ακμάζουσας πόλης Αΐφα. Χαρακτηριστικά δείγματα αρχιτεκτονικής θα δείτε κυρίως γύρω από την κεντρική πλατεία της πόλης, Place Mohammed V. Πόλους έλξης αποτελούν το Hassan II Mosque, το τρίτο σε μέγεθος τζαμί του κόσμου, το οποίο μάλιστα είναι ανοιχτό σε μη μουσουλμάνους, η μεντίνα, δηλαδή το παλαιό μεσαιωνικό τμήμα της πόλης και το Parc de la Arabe.

Η Εσαουίρα είναι το πιο δημοφιλές παραθαλάσσιο σημείο του Μαρόκου με ανεξάρτητους ταξιδιώτες. Τα φρούρια της παλιάς πόλης που «βλέπουν» στον Ατλαντικό είναι μείγμα πορτογαλικής, γαλλικής και βερβέρικης στρατιωτικής αρχιτεκτονικής. Το Σκάλα ντου Πορτ, σχεδιασμένο για να προστατεύει την πόλη από θάλασσα, έχει υπέροχη θέα και είναι επίσης το μέρος όπου ο Όρσον Ούελς γύρισε την ταινία του «Οθέλος».

Η περίφημη πλατεία Djemaa el-Fna του Μαρακές, το πρωί γεμάτη από ακροβάτες, παραμυθάδες, νερουλάδες, γητευτές φιδιών, χορευτές και μουσικούς.
Πολύβουο και σουρεαλιστικό Μαρακές

Το Μαρακές είναι ένας ξεχωριστός προορισμός. Ιδρύθηκε το 1062 και ήταν κάποτε ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά κέντρα του Ισλαμισμού.

Η Μεντίνα (παλιά πόλη) του Μαρακές αποτελεί, από το 1985, Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Ο περίπατος στους τάφους των Σααδιτών και στο Τέμενος Κουτούμπια, που είναι το ιερό σύμβολο της πόλης είναι επιβεβλημένος. Το Palais de la Bahia (Το Ανάκτορο της Όμορφης), με τους ανδαλουσιανούς κήπους, χτισμένο τον 19ο αιώνα, αξίζει οπωσδήποτε μια επίσκεψη. Το παλάτι διαθέτει πάνω από 150 δωμάτια και χρησιμοποιείται από τη βασιλική οικογένεια ακόμη και σήμερα.

Η περίφημη πλατεία Djemaa el-Fna είναι ένα από τα μεγαλύτερα ζωντανά θέατρα της ζωής. Το πρωί είναι γεμάτη από ακροβάτες, παραμυθάδες, νερουλάδες, γητευτές φιδιών, χορευτές και μουσικούς. Καθώς έρχεται η νύχτα, πλήθη κόσμου συρρέουν στην τεράστια πλατεία σε ένα ατελείωτο πηγαινέλα ανάμεσα σε πλανόδιους εμπόρους (κυρίως φαγητού). Τα πολλά καφέ ή εστιατόρια προσφέρουν πανοραμική άποψη της πλατείας, τα οποία σερβίρουν μεταξύ άλλων και ζεστό, απολαυστικό τσάι σε ποτήρι γεμάτο μέντα.

Τα «σουκ» στην παλιά πόλη σχηματίζουν ένα πραγματικό λαβύρινθο με καταστήματα με χειροποίητα είδη, που πολλές φορές κατασκευάζονται μπροστά στα μάτια του ταξιδιώτη. Τα σουκ αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο της μαροκινής ζωής και μια επίσκεψη δεν είναι ποτέ αρκετή, καθώς διαθέτουν μεγάλη ποικιλία αγαθών σε ιδιαίτερα καλές τιμές. Εκεί υπάρχουν όλα τα παραδοσιακά προϊόντα: χαλιά από το Ραμπάτ, κεντήματα από τη Φεζ και την Αζεμούρ, κεραμική από τη Σέιλ και τη Σάφι, ξύλινες κατασκευές από την Εσαουίρα και την Τετουάν, κοσμήματα από τη Τιζνίτ και αμέτρητα μικροαντικείμενα μαροκινής τέχνης.


Χρήσιμα tips

Πριν φύγετε να ξέρετε ότι:

* Η διαφορά ώρας με την Ελλάδα είναι -2 ώρες.

* Η γλώσσα είναι τα Αραβικά αλλά τα Γαλλικά μιλιούνται ευρέως.

* Το νόμισμα είναι το ντιρχάμ (10 ντιρχάμ = 1 ευρώ περίπου).

* Η μέση θερμοκρασία είναι 26οC. Η καλύτερη εποχή να επισκεφτείτε το Μαρόκο είναι την άνοιξη. Το φθινόπωρο είναι επίσης καλή εποχή, η διάρκεια όμως της ημέρας είναι μικρότερη. Το καλοκαίρι μπορεί να είναι ανεκτό στις παράλιες περιοχές, η ζέστη όμως αφόρητη στην ενδοχώρα. Τους χειμωνιάτικους μήνες το κρύο είναι δριμύ, ιδιαίτερα στα μεγάλα υψόμετρα. Στην οροσειρά του Άτλαντα το χιόνι κρατάει στις κορυφές μέχρι τον Ιούνιο.

* Αποφύγετε να κυκλοφορείτε πολύ αργά το βράδυ σε ερημικές περιοχές.

* Προτιμάτε το εμφιαλωμένο νερό και αποφύγετε τα φαγητά από πλανόδιους πωλητές.

* Το τζίντζερ, το πιπέρι και το κύμινο αποτελούν τα απαραίτητα συστατικά της μαροκινής κουζίνας. Δοκιμάστε παστίγια (πίτα με αμύγδαλα) και κρέας από κυνήγι ή αρνί σούβλας ή βραστό κρέας και λαχανικά με σάλτσα. Μην παραβλέψετε τα παραδοσιακά γλυκά με μέλι και αμύγδαλα.

ΤΑΤΙΑΝΑ ΡΟΚΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια: