Η επόμενη εποχή των παγετώνων
PATHFINDERhttp://news.pathfinder.gr/periscopio/next-ice-age.html
Οι άνθρωποι φαίνεται να βάζουν φρένο στην επόμενη εποχή των παγετώνων, σύμφωνα με την πιο εκτεταμένη μελέτη μέχρι σήμερα για την κλιματική αλλαγή στην Αρκτική.
Προγενέστερα, οι ερευνητές είχαν μελετήσει τα δεδομένα της θερμοκρασίας της Αρκτικής, που φτάνουν μέχρι και 400 χρόνια πίσω.
Η έρευνα αυτή δείχνει μία κορύφωση της θερμοκρασίας τον 20ο αιώνα, αλλά ήταν ασαφές εάν ευθύνονταν για το φαινόμενο αυτό οι εκπομπές αερίων από το φαινόμενο του θερμοκηπίου ή η φυσική μεταβλητότητα, όπως υποστηρίζει ο ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, Gifford Miller, του Ινστιτούτου Αρκτικής και Αλπικής Έρευνας, στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο.
Κοιτώντας ακόμα πιο παλιά στο χρόνο, η μελέτη του Miller και των συνεργατών του αποκαλύπτει πως η απότομη υπερθέρμανση του 20ου αιώνα διέκοψε στην πραγματικότητα χιλιετίες ολόκληρες σταθερής ψύχρανσης.
Είναι «αρκετά σαφές πως η πιο λογική εξήγηση για την αντιστροφή αυτή εναπόκειται στην αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου,» υποστηρίζει ο Miller.
Τα ηλεκτρονικά κλιματικά μοντέλα των ερευνητών συμβαδίζουν με τα επιτόπια δεδομένα, όπως οι πυρήνες των ιζημάτων και οι δακτύλιοι των δέντρων, τα οποία «πραγματικά... παγιώνουν τις απόψεις μας,» σημείωσε ο ίδιος.
Στο τέλος, η Γη θα επιστρέψει πάλι στο μοντέλο της κυκλικής εποχής των παγετώνων, πρόσθεσε ο ίδιος, αλλά μπορεί να περάσουν χιλιάδες χρόνια μέχρι να συμβεί αυτό.
Διεκόπη η εποχή των παγετώνων
Η αλλαγή, όμως, στην κλίση της Γης είχε ως αποτέλεσμα ο πλανήτης να περνάει τα τελευταία 7.000 χρόνια στην κοντινότερη απόσταση από τον Ήλιο τον Ιανουάριο. Αυτό σημαίνει πως πέφτει λιγότερο φως στην Αρκτική κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, επομένως η περιοχή θα έπρεπε να παραμένει ψυχρή.
Για να υπολογίσουν τις θερμοκρασίες του παρελθόντος, οι ερευνητές εξέτασαν τα ιζήματα από τις λίμνες της Αρκτικής, καθώς και προγενέστερα δημοσιευμένα δεδομένα πυρήνων πάγων και δακτυλίους δέντρων. Η ομάδα εξέτασε επίσης ένα ηλεκτρονικό μοντέλο του παγκόσμιου κλίματος από το Εθνικό Κέντρο για την Ατμοσφαιρική Έρευνα, στο Κολοράντο.
Ο Miller και οι συνάδελφοί του, βρήκαν πως η ταλάντωση από την κλίση της Γης έχει ως συνέπεια την πτώση των Αρκτικών θερμοκρασιών κατά 0.2 βαθμούς Κελσίου κάθε χίλια χρόνια, κατά τη διάρκεια της φάσης ψύχρανσης.
Η παγκόσμια υπερθέρμανση, όμως, που προκλήθηκε από τον άνθρωπο, υπερκάλυψε αυτή τη σταδιακή ψύχρανση στα μέσα της δεκαετίας του '90, ανεβάζοντας τις θερμοκρασίες γύρω στους 1.4 βαθμούς Κελσίου τις τελευταίες δεκαετίες.
Για την ακρίβεια, πέντε από τις πιο θερμές δεκαετίες στα τελευταία 2.000 χρόνια σημειώθηκαν μεταξύ του 1950 και του 2000 σύμφωνα με τη μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Science.
Η οικολόγος Syndonia Bret-Harte δήλωσε πως έχει δει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής από πρώτο χέρι, κατά τη διάρκεια της έρευνάς της γύρω από τις αλλαγές στην τούνδρα της Αλάσκας.
Η νέα μελέτη «δεν φαίνεται να προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη, αλλά είναι καλό που επιβεβαιώνει αυτό που σκέφτονταν ήδη οι ερευνητές,» σημειώνει η Bret-Harte, από το Ινστιτούτο Αρκτικής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αλάσκας.
Ενισχυτές της παγκόσμιας υπερθέρμανσης
Αυτό συμβαίνει γιατί οι Αρκτικές θερμοκρασίες επηρεάζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό τόσο από το λιώσιμο των καλοκαιριών Αρκτικών θαλάσσιων πάγων όσο και του μόνιμα παγωμένου εδάφους.
Ο καλοκαιρινός Αρκτικός θαλάσσιος πάγος, που σημείωσε το μεγαλύτερο αρνητικό του ρεκόρ το 2007, ενδεχομένως να έχει λιώσει εντελώς μέχρι το 2030. Χωρίς τους όγκους του πάγου να αντανακλούν το φως του Ήλιου πίσω στην ατμόσφαιρα, οι ακτίνες αυτές θα αρχίσουν να απορροφούνται στους βαθιούς ωκεανούς, επιταχύνοντας την υπερθέρμανση της περιοχής.
Το μόνιμο παγωμένο έδαφος, που ήδη λιώνει, έχει αρχίσει να εκλύει διοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο, δύο ισχυρά αέρια του θερμοκηπίου, που είχαν παγιδευτεί για πολύ καιρό κάτω από το έδαφος.
«Είναι αρκετά σαφές πως η ενίσχυση αυτή θα συνεχιστεί και στο μέλλον. Θα υπάρξουν άμεσες συνέπειες στην Αρκτική,» τονίζει ο Miller.
«Το μεγάλο θέμα είναι, όταν λιώνει ο πάγος, η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει -αυτό είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα, με τεράστιες επιπτώσεις.»
Η Bret-Harte συμφωνεί πως οι ενισχυτικές επιπτώσεις «πρόκειται να συνεχιστούν μέχρι ο καλοκαιρινός θαλάσσιος πάγος να λιώσει εντελώς και να εξαφανιστεί -δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αντιστραφεί αυτή η τάση μεσοπρόθεσμα.»
Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να αντιδράσουν, πρόσθεσε η ίδια.
«Από μία ρεαλιστική πλευρά, είμαστε μπροστά από έναν θερμότερο κόσμο και υπάρχουν δύο ερωτήματα που πρέπει να θέσουμε: Πως προσαρμοζόμαστε σε αυτό ως άνθρωποι και επίσης πως μπορούμε να επιβραδύνουμε την πορεία της κλιματικής αλλαγής; Όσο πιο γρήγορη είναι, τόσο πιο δύσκολο είναι να προσαρμοστούμε.»
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου