Η ερημοποίηση οδηγεί σε μείωση του αριθμού των αποδημητικών πτηνών.
Κάποτε στην Πανεπιστημίου, στη Σταδίου, στην Ακαδημίας έβλεπες τα μικρά μαύρα πουλιά με το λευκό στήθος και τα μακριά φτερά να φεύγουν από τις φωλιές που είχαν χτίσει διακριτικά στα προστατευμένα τσιμεντένια καταφύγια τους και να πετάνε χαμηλά στον ουρανό κατά εκατοντάδες! Τώρα, μάταια ψάχνεις στα περβάζια του κέντρου της πόλης, μάταια σηκώνεις το κεφάλι προς τον κρυμμένο απ' τα κτίρια ουρανό. Η άνοιξη είναι εδώ, αλλά τα χελιδόνια όχι. Έρχονται την άνοιξη, για να ξαναφύγουν τον χειμώνα έχοντας ζεστούς και φιλόξενους τόπους. Την άνοιξη όμως είναι εδώ, αυτά μάλιστα τη φέρνουν, την αναγγέλλουν, το πρώτο ομαδικό φτερούγισμα στον βρόμικο αττικό ουρανό είναι η μεγάλη απόδειξη.Η άνοιξη δεν είναι ακριβή κι ας είναι ένα το χελιδόνι, σε λίγο θα εμφανιστούν κι άλλα για να χαρούν μαζί μας τη νέα εποχή. Μόνο που τα χελιδόνια δεν θα είναι ποτέ όπως πριν και η μαγευτική ανοιξιάτικη εικόνα αλλάζει για πάντα. Ο αριθμός τους μειώνεται δραματικά και γρήγορα, όπως άλλωστε και πολλά άλλα είδη πουλιών.Οι κλιματικές αλλαγές, τα ακραία καιρικά φαινόμενα, η ερημοποίηση -αποτέλεσμα του φαινομένου του θερμοκηπίου- δεν επιτρέπουν στα χελιδόνια να φτάσουν στον προορισμό τους. Στις πόλεις δεν βρίσκουν τροφή λόγω της ρύπανσης, ούτε φωλιές μπορούν να φτιάξουν ελλείψει χώρων και υλικών. Που θα βρουν χώρους, χώμα και λάσπη για να χτίσουν τα «σπίτια» τους; Η Ορνιθολογική Εταιρεία κατασκευάζει τεχνητές, πήλινες φωλιές σε μπαλκόνια, για να μπορέσουμε ίσως να ξαναδούμε τη μαμά χελιδόνα να ξεμυτίζει, να ελέγχει τον χώρο και αφήνει τα μικρά της να βγουν από τη φωλιά στο φως του ήλιου.Αυτά βέβαια για όσα καταφέρουν να φτάσουν μέχρι εδώ. «Ο ρόλος τους είναι να μετακινούνται κατά εκατομμύρια, για να φτάσουν στον προορισμό τους, αλλά τώρα ταξιδεύουν χωρίς τη μεγάλη τους "παρέα"», μας λέει ο ορνιθολόγος Κώστας Παπακωνσταντίνου, συνεργάτης της Ορνιθολογικής Εταιρείας, ο οποίος συνεχίζει τονίζοντας: «Δυστυχώς, άλλα χάνουν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του ταξιδιού από ξαφνικά ακραία καιρικά φαινόμενα ή πεθαίνουν περνώντας από την Αφρική. Στις τριτοκοσμικές χώρες ψεκάζουν ακόμα με φυτοφάρμακα που στην Ευρώπη έχουν απαγορευτεί και τα χελιδόνια τρώνε τα φαρμακωμένα έντομα». Ο κυριότερος λόγος, όμως, για τον οποίο τα χελιδόνια χάνονται σιγά σιγά, είναι η επέκταση της Σαχάρας. Κάθε χρόνο, η έρημος απλώνεται νότια κατά πολλά χιλιόμετρα. Τα χελιδόνια, όμως, προορίζονται για συγκεκριμένο δρομολόγιο ως προς την έκταση και τον χρόνο. Στον δρόμο χάνουν τις δυνάμεις τους, αφού το ταξίδι τους είναι απέραντο πια! Τα χιλιόμετρα που προστίθενται στον δρόμο τους συνεχώς τα καταδικάζουν εις θάνατον στη μέση της καυτής ερήμου.
Μαρία Πανάγου
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου