.....πως δεν ξεκίνησε τυχαία από κάπου να ξετυλίγει μια ολήκληρη ιστορία, μα από το... Κέντρο του κόσμου!

Η zougla.gr ταξιδεύει στον Παρνασσό

http://www.zougla.gr/travel/parnassos/article/i-zouglagr-taksidevi-ston-parnaso

Πρώτη καταχώρηση: Τρίτη, 23 Φεβρουαρίου 2010, 15:25

Ο Ηράκλειτος έλεγε πως ο Απόλλωνας δεν φανερώνει,ούτε κρύβει την αλήθεια... Ευτυχώς, η πόλη του -οι Δελφοί- δεν κρύβουν τίποτα από τη δική τους αλήθεια, η οποία μ' ένα και μόνο κουβάρι, αφήνοντάς το να ξετυλιχθεί από τις κορυφές του Παρνασσού, φανερώνεται μέσα από τα μάτια μίας και μόνο διαδρομής: αυτής που θ' ακολουθήσει μέχρι να φθάσει από το βουνό στη Θάλασσα, στην Ιτέα. Αυτής της διαδρομής, που προσυπογράφει τη μόνη αλήθεια: πως δεν ξεκίνησε τυχαία από κάπου να ξετυλίγει μια ολήκληρη ιστορία, μα από το... Κέντρο του κόσμου!

Η προσπέλαση στο κόσμο των Δελφών γίνεται σύμφωνα με τους Αρχαίους ρυθμούς -πεζοπορώντας! Ο αρχαιολογικός χώρος και το κοντινό σε αυτόν Μουσείο των Δελφών, καθώς και το Ευρωπαϊκό πολιτιστικό κέντρο περιμένουν να μας ταξιδέψουν στον χρόνο... το καθένα με τη δική του ματιά! 

Από τον ομηρικό ύμνο, που περιγράφει την περιπλάνηση του Απόλλωνα κατεβαίνοντας από τον Όλυμπο, ψάχνοντας να βρει τον ιδανικό τόπο για να ιδρύσει το ιερό του και το μαντείο του, έως και τον αρκετά μετέπειτα Σικελιανό, που προσπάθησε ν' αναβιώσει την Δελφική Ιδέα στον ιερό αυτό τόπο, η ουσία είναι μια: δεν είναι ο χρόνος που ορίζει έναν τόπο, μα ο τόπος που ορίζει τον χρόνο! Ακόμη και σήμερα ο ταξιδιώτης βιώνει την ανάγκη εκείνην του τότε να δωθεί η λύση του αινίγματος ενός επερχόμενου μέλλοντος, βαδίζοντας σιωπηλά στα νερά της Κασταλίας -πηγής, όπου νιώθεις πως η Πυθία είναι κάπου εκεί και τον περιμένει!

Μηδέν άγαν... τέκνα παιδεύει... τα δελφικά παραγγέλματα που κάποτε δόθηκαν από τους Σοφούς της Αρχαιότητας, είναι τόσο βαθιά χαραγμένα που επιβεβαιώνουν πως πέρα από τον δρόμο της Αρετής, σε κανέναν άλλο χώρο δεν συμπυκνώνεται σε λίγα μέτρα γης η ιστορική μνήμη ολόκληρου του Αρχαίου Ελληνισμού! Βέβαια, ένα τέτοιο ταξίδι χρειάζεται και ανάλογο πέρασμα πριν φθάσεις σ' έναν τέτοιο προορισμό... 

Αν δεν έχεις λίγο πριν αντικρίσει τον ήλιο να αναδύεται από τα βάθη του Αιγαίου Πελάγους από την υψηλότερη κορυφή του Παρνασσού τη Λιάκουρα και δεν έχεις νιώσει τις μορφές των ηρώων να σε κοιτούν απ' το κανόνι και τις πολεμίστρες του Άι-Γιώργη, τότε οι λέξεις δεν θα μπορέσουν να περιγράψουν το μεγαλείο ενός άλλου μαγικού τόπου.

Ενός τόπου κτισμένου στο σκαλί μιας ράχης που κατεβαίνει από τις κορυφές του Παρνασσού προς την κοιλάδα του Πλειστού και που αποτελεί πέρασμα για τους Δελφούς και τις χιονοδρομικές πίστες του Παρνασσού, με μια πρώτη στάση στο Πολύδροσο, που βρίσκεται μόλις 17 χλμ. από τις κατάλευκες εγκαταστάσεις του χιονοδρομικού, όπου σας περιμένει η πολυτέλεια και η ξεκούραση!

Η Αράχοβα είναι ένα ορεινό χωριό κτισμένο στους πρόποδες του βουνού Παρνασσός, σε υψόμετρο 950μ., στον Νομό Βοιωτίας. Απέχει περίπου 160 χλμ. από την Αθήνα, γι' αυτό και συγκεντρώνει την ελίτ των Αθηνών. Όμορφα πέτρινα σπίτια, στενοί δρόμοι και πηγές ολόγυρα είναι η πρώτη εικόνα που βλέπει ο επισκέπτης. 

Αν δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγράψουν τον τόπο αυτόν, είναι γιατί την Αράχοβα πρέπει να τη νιώσεις!

Η ανάπτυξη του χιονοδρομικού κέντρου, η εύκολη πρόσβαση από την Αθήνα, τη Λαμία αλλά και άλλες ελληνικές πόλεις, την έχουν κάνει αγαπημένο τόπο χειμερινών διακοπών. Φθάνοντας στην Αράχοβα θα συναντήσετε την κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα του κεντρικού δρόμου... Μοντέρνα καταστήματα με είδη σκι, καφέ, μπαράκια κι ένα πλήθος πολύχρωμων χιονοδρόμων.

Πίσω όμως από τη φανταχτερή βιτρίνα θα ανακαλύψετε μια πολιτεία που αντιστέκεται αποτελεσματικά στον χρόνο και την εξέλιξη. Πρέπει να δείτε τα παραδοσιακά καρπίτια, τα είδη λαϊκής τέχνης και υφαντά, τα μάλλινα χαλιά, τα ταγάρια και τις φλοκάτες, αλλά και να δοκιμάσετε το παραδοσιακό τοπικό τυρί Φορμαέλλα που σερβίρεται τηγανητό, καθώς και άλλες τοπικές συνταγές. Μεγάλη γιορτή στις 23 Απριλίου του Αγίου Γεωργίου. Οι εκδηλώσεις κρατούν 3 μέρες και περιλαμβάνουν και έναν αγώνα δρόμου ηλικιωμένων, ντυμένων με τις ντόπιες παραδοσιακές φορεσιές. 

Τα πέτρινα χωριάτικα σπίτια με τις αχνιστές καμινάδες στριμώχνονται στα στενά ανηφορικά δρομάκια και όλο το χωριό μοιάζει να κρέμεται στις πλαγιές του βουνού, σ' ένα τοπίο που αγγίζει τα όρια της τελειότητας. Τους χειμωνιάτικους μήνες ο Παρνασσός τυλίγεται συχνά σε ομίχλη και τότε τα φώτα της Αράχοβας λάμπουν πιο έντονα μέσα στο ασημί φως. Η εικόνα του χωριού γίνεται παραμυθένια!... 

Βέβαια και... ο Ηρόδοτος κάνει επίσης τη παλαιότερη ιστορική μνεία για τη λεγόμενη Τιθορέα... ο οποίος, περιγράφοντας την πορεία του Ξέρξη προς την Αθήνα μετά τη μάχη των Θερμοπυλών, το 480 π.Χ., γράφει ότι οι Πέρσες στρατιώτες έκαψαν τις πόλεις της κοιλάδας του Κηφισού, μεταξύ των οποίων και "τους Νέωνας και Πεδιέας και Τριτέας". Φοβισμένοι οι Φωκείς κάτοικοι της περιοχής κατέφυγαν στην πλησιέστερη κορυφή του Παρνασσού για να σωθούν.. 

Την κορυφή εκείνη ονομάζονταν "Τιθορέα"! Στις μέρες μας αξίζει να καταφύγει κανείς όχι για να σωθεί αλλά για να λυτρωθεί, νιώθοντας ένα με την απόλυτη ηρεμία και χαλάρωση... κάνοντας μια στάση στη πλατεία, στον κύριο Χρήστο και το ουζερί του, το Μαντείο!

Έτσι, από το Ζεμενό έως την Λιάκουρα και το Κωρύκειον Άντρο, σπήλαιο γεμάτο σταλακτίτες και σταλαγμίτες που μοιάζουν με κώρυκους (δηλαδή δερμάτινους σάκους για την προπόνηση των αρχαίων πυγμάχων), γνωστό όχι μόνο στον μύθο αλλά και στον κόσμο της αρχαιότητας και τους συγγραφείς, «είναι το πιο αξιοθέατο από όλα τα σπήλαια που είδα'» σημειώνει ο Παυσανίας. 

Απʼ την κοιλάδα του Πλειστού (κάτω στα πόδια της Αράχοβας) έως τους Δελφούς, η περιοχή όλη είναι διάσπαρτη με αρχαίες μνήμες -απʼ τις πιο βαθύρριζες της ελληνικής Ιστορίας...