"HELLAS BANK"....

 "HELLAS BANK"....
Γράφει: Παναγιώτης Καλαντζόπουλος
http://www.aixmi.gr/index.php/hellas-bank/
Εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική εξουσία, συζούν στις μέρες μας σαν σιαμαία τρίδυμα. Η διάκριση των εξουσιών έχει εκφυλιστεί σε ασφαλιστική δικλείδα επιβίωσης του πολιτικού συστήματος.

Από τη μία τα αμέτρητα ψέματα που εκστομίζει συστηματικά το πολιτικό προσωπικό προς τον«κυρίαρχο» λαό, ψέματα που δείχνουν το μέτρο του σεβασμού που τρέφει η πολιτική τάξη προς την πλειοψηφία από την οποία αντλεί την εξουσία της (από το αρχαϊκό «έξω οι βάσεις του θανάτου» μέχρι το «λεφτά υπάρχουν»), συγχρόνως δε νομοθετεί και διατηρεί χωρίς ντροπή τον«νόμο περί ΜΗ ευθύνης υπουργών» . Από την άλλη, η ασφυκτική καθυστέρηση απονομής δικαιοσύνης αφ’ ενός και η μέθοδος ταφής αδικημάτων από κρατικούς υπαλλήλους με τις ΕΔΕ απ’ την άλλη, ακυρώνουν κάθε έννοια δικαίου κι έτσι η κοινωνία δίκιο έχει και δίκιο δεν βρίσκει.

Ξυπνήσαμε, λοιπόν, μια μέρα με πρωθυπουργό τραπεζίτη. Ο κος Π. μας λέει πως είναι εδώ για να σώσει τη χώρα από τη χρεοκοπία. Αλλά δεν μας λέει, η χώρα αυτή όταν κι αν σωθεί, θα μας περιέχει; Γιατί, λοιπόν, αφού φτάσαμε στο σημείο η χώρα να διοικείται από τραπεζίτη, γιατί να μη χρησιμοποιήσουμε και στα κοινά μια τραπεζική κατ’ εξοχήν πρακτική; Την κατάσχεση… και για να γίνω σαφής.

Η εξουσία που εκχωρείται μέσω της ψήφου από την κοινωνία προς την πολιτική τάξη, είναι ένα κεφάλαιο, ένα δάνειο ορισμένου χρόνου προς επιλεγμένα πρόσωπα για να διαχειριστούν την εξουσία, το κεφάλαιο δηλαδή, προς το κοινόν όφελος. Αν, λοιπόν, τα πρόσωπα αυτά κατά κοινή ομολογία «πέσουν έξω σε όλα» και αποδειχθεί από τα πράγματα ότι στη χειρότερη περίπτωση ήταν διεφθαρμένοι και στην καλύτερη ανίκανοι, αν λοιπόν μετά από καταχρήσεις, μίζες, σπατάλες, ψέματα αφήσουν την κοινωνία κυριολεκτικά στον δρόμο, πανί με πανί, τότε η κοινωνία, εφ’ όσον θέλει να επιζήσει, οφείλει να κάνει αυτό που θα έκανε και μία τράπεζα. Να κατασχέσει το κεφάλαιο και να μην τους ξαναδανείσει ποτέ.

Δηλαδή να στερήσει από όλα τα πρόσωπα, από τη Μεταπολίτευση και μετά, που πήραν αποφάσεις και άρα έχουν την ευθύνη για αυτήν την κατάντια, το δικαίωμα του εκλέγεσθαι.

Αν ψηφίσουμε πάλι τους ίδιους και δεν εφαρμόσουμε ως κυρίαρχος λαός την κατάσχεση της εξουσίας από την πολιτική τάξη δηλ. τον εξοστρακισμό, τότε είμαστε άξιοι της τύχης μας.