ΞΕΚΙΝΗΜΑ
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=34&artId=382793&dt=06/02/2011
Η κρίση δεν έκοψε τα φτερά τους
Εφέτος κάνουν ντεμπούτο, ο καθένας στον δικό του δημιουργικό χώρο. Επτά νέοι άνθρωποι που ζουν και εργάζονται στην Αθήνα μιλούν για τις αγωνίες τους, τις ελπίδες και τα όνειρά τους. Η καταθλιπτική εποχή στην οποία ζουν όχι μόνο δεν τους «φρενάρει» αλλά, αντιθέτως, τους δίνει περισσότερη δύναμη να ξεπερνούν κάθε δυσκολία
Μια ηθοποιός, η Εφη Γούση, ένας θεατρικός σκηνοθέτης, ο Κλείτος Κυριακίδης, και ένας κινηματογραφικός, ο Γιώργος Σιούγας, μια συγγραφέας, η Μαρία Πετρίτση, ένας εικαστικός καλλιτέχνης, ο Γιάννης Γκανάς, και δύο από τα τρία μέλη της μπάντας Βaby Guru, ο Γιώργος Δημάκης και ο Αξιος Ζαφειράκος, βρέθηκαν ενώπιον του φακού με πίστη και χαμόγελο. Πίστη ότι το ντεμπούτο που κάνουν το 2011, ο καθένας στον χώρο του, θα συζητηθεί. Και χαμόγελο διότι όλοι τους, όπως αποδεικνύεται, έχουν τον τρόπο να αντλούν έμπνευση από μια καταθλιπτική εποχή. Ηταν άραγε αυτή η σπίθα στο μάτι των επτά που έκανε τους αγχωμένους περαστικούς να γυρίσουν να τους ξανακοιτάξουν;
Οχι, οι περιπτώσεις των επτά παι διών δεν είναι τυλιγμένες σε ροζ σύννεφο αισιοδοξίας. Οι περισσότεροι από αυτούς, για λόγους βιοπορισμού, ασκούν άλλα επαγγέλματα παράλληλα με αυτό που αγαπούν, ενώ οι ελάχιστοι που βγάζουν χρήματα από το δημιουργικό κομμάτι της δουλειάς τους δεν ξέρουν αν θα έχουν εργασία αύριο.
«Στόχος μου είναι απλά να έχω δουλειά» μας λέει η 26χρονη Εφη Γούση, απόφοιτη της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος που δοκιμάζεται στον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Ημερολόγιο της Αννας Φρανκ» στο θέατρο Ανεσις- Θεατρική Σκηνή Ανδρέας Βουτσινάς. «Θα ήθελα να συνεχίσω να εργάζομαι στο θέατρο και να μην ξανακάνω ποτέ “σερβιτοριλίκια”.Τώρα είμαι η Αννα Φρανκ, ετοιμάζω και μια παράσταση στην “Τ Gallery” και ξέρω ότι θα έχω δουλειά ως τον Απρίλιο.
Το καλοκαίριόμως τι θα γίνει;
Υπάρχουν πολλοί άνεργοι ηθοποιοί και δεν υπάρχουν χρήματα. Δυστυχώς, αν δεν βρω δουλειά στο θέατρο θα αναγκαστώ να γίνω πωλήτρια ή κάτι άλλο.Δεν έχω την πολυτέλεια να κάνω τον καλλιτέχνη με τρύπιο παπούτσι».
Ο 29χρονος Κλείτος Κυριακίδης αυτόν τον καιρό κάνει εντατικά πρόβες στην πρώτη του θεατρική παράσταση, την «Απαγωγή», όπου σκηνοθετεί τους ηθοποιούς Αννα Ευθυμίου, Αργύρη Γκαγκάνη και Χρήστο Πίτσα. Θα ανεβεί πιθανότατα στο θέατρο Αλκμήνη τέλη Μαρτίου- αρχές Απριλίου. «Είναι για μένα τρομερή σύμβαση να δουλεύω ως μοντέρ στην τηλεόραση. Αλλιώςόμωςδεν θα μπορούσα να κάνω αυτό στο οποίο αποθέτω την ψυχή μου, γιατί δεν έχω καμία περιουσία να με στηρίζει» λέει.
Ο 27χρονος Γιώργος Δημάκης, πάλι, δεν θα μπορούσε να παίζει μουσική και να ηχογραφεί ταυτόχρονα τον πρώτο δίσκο της νεοσύστατης μπάντας Βaby Guru παρέα με τους συμμαθητές του Αξιο Ζαφειράκο και Γιάννη Καρά, αν δεν δούλευε στο φαρμακείο του πατέρα του έχοντας σπουδάσει στη Φαρμακευτική Σχολή Αθήνας. «Δεν παίζουμε μουσική για να βγάλουμε λεφτά» μας λέει με τη σειρά του ο Αξιος, ο οποίος ασχολείται με τα λογιστικά και στον ελεύθερο χρόνο του γράφει μαζί με τα παιδιά. «Θα θέλαμε, όμως, να μη δεσμευόμασταν από άλλες υποχρεώ σεις και να κάναμε ό,τι μας αρέσει». Πώς θα περιέγραφαν τη μουσική τους; «Ενα κράμα kraut ροκ, ψυχεδελικής ποπ, κρουστών και ελληνικής μουσικής που κάνει τις πρώτες συστάσεις του με το κοινό μέσα από το CD και βινύλιο που, με τίτλο το όνομα του γκρουπ, θα κυκλοφορήσει σε περίπου έναν μήνα από την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία Ιnner Εar Records».
Ο 36χρονος Γιώργος Σιούγας, με σπουδές στο London Film School, τα τελευταία εννέα χρόνια δουλεύει στην τηλεόραση. Σύντομα ολοκληρώνει τα γυρίσματα της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας του, «Το γάλα». Εχει υποβληθεί στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών και πρόκειται να βγει στις ελληνικές αίθουσες σε διανομή ΟDΕΟΝ το φθινόπωρο. «Ξέρω πως εγώ που πληρώνομαι καλά από την ελληνική τηλεόραση δεν αποτελώ τον κανόνα. Διανύ ουμε τη χειρότερη περίοδο που ζήσαμε ποτέ καθ΄ ότι γίνονται περικοπές παντού. Στο διάστημα μιας υγιούς χρονιάς εργάζονταν στην τηλεόραση περίπου 65 σκηνοθέτες.Εφέτος δουλεύουν μόνο δώδεκα» επισημαίνει.
Το περίεργο και με τους επτά είναι πως αυτή η δύσκολη εποχή τούς ωθεί να βγάλουν τον καλύτερο εαυτό τους. «Νιώθω δημιουργικός στην Ελλάδα και στην Αθήνα, που αγαπώ ιδιαίτερα» λέει ο 32χρονος εικαστικός Γιάννης Γκανάς, ο οποίος σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στο εργαστήριο του Γιώργου Λάππα. Τον ερχόμενο Σεπτέμβριο θα παρουσιάσει τη δεύτερη ατομική του έκθεση- αλλά στην ουσία την πρώτη του μεγάλη- στην γκαλερί Ζουμπουλάκη, με τίτλο «Conversation Αl Ρace». Ισως να μην είναι τυχαίο ότι η συγκεκριμένη έκθεση του καλλιτέχνη, γιου του ποιητή Μιχάλη Γκανά και της «ψυχής» των εκδόσεων Μελάνι Πόπης Γκανά, είναι άμεσα συνδεδεμένη με την Αθήνα, «την πόλη που όλοι λατρεύουν να μισούν με πάθος», όπως αναφέρει ο ίδιος.
Η έκθεση, που δανείζεται τον τίτλο της από μια αργκό φράση των δρομέων, περιλαμβάνει μια συλλογή αντικειμένων που σχετίζονται με την προπόνηση, τις αποστάσεις και την πόλη της Αθήνας. «Είμαι χαρούμενος που δουλεύω στην Ελλάδα, όπου ο ανταγωνισμός δεν είναι τόσο έντονος όσο στο εξωτερικό. Είμαι άλλωστε άνθρωπος αισιόδοξος, διότι ασχολούμαι με κάτι που με ευχαριστεί και με κάνει περήφανο». Εχοντας δημιουργήσει τοιχογραφίες κατ΄ ανάθεση σε ξενοδοχεία και κατοικίες και έχοντας συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις, ο Γιάννης Γκανάς έχει ρίξει όλο το βάρος του στη συγκεκριμένη έκθεση. «Αυτή η παρουσίαση είναι που θα δείξει πού θα πάει η δουλειά μου» εξηγεί. Αραγε τον έχει βοηθήσει καθόλου το γεγονός ότι οι γονείς του είναι διάσημοι; «Αν εννοείτε τις επιρροές που δέχτηκα από εκείνους, βεβαίως».
«Πάντα υπάρχει τόπος να δημιουργήσει κάποιος από τη στιγμή που η δημιουργία αποτελεί ανάγκη για εκείνον» λέει η 42χρονη Μαρία Πετρίτση. Σπούδασε μετάφραση στην Ελλάδα και στο Βέλγιο, ζει και εργάζεται στις Βρυξέλλες ως υπεύθυνη ειδικών εκδόσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και το πρώτο της μυθιστόρημα, «Ολα λάθος», θα κυκλοφορήσει αυτόν τον μήνα από τις εκδόσεις Κέδρος. Πρόκειται για «μια απλή ανθρώπινη ιστορία που διαδραματίζεται τη δεκαετία του 1980 σε ένα ακριτικό χωριό της Μακεδονίας. Με ενέπνευσε αυτή η δεκαετία,με τις αξέχαστες μουσικές αναφορές της, με τις πολιτικές ανακατατάξεις και τα κοινωνικά δρώμενα. Αυτή με ανέθρεψε, ως έφηβη, σε μια επαρχιακή πόλη με αυστηρά ήθη και έθιμα». Η ίδια δηλώνει αισιόδοξος άνθρωπος. «Συνήθως προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα από τη θετική τους πλευρά.Ελπίζω το 2011 να δει τα λάθη του 2010 και με κάποιον τρόπο να διορθωθούν» καταλήγει.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΘΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΧΑΜΗΛΑ ΜΠΑΤΖΕΤ
«Σε όλη την ανθρώπινη ιστορία ο άνθρωπος δημιουργεί, ακόμη και μεγαλουργεί,σε περιόδους πίεσης»λέει ο Γιώργος Σιούγας.Ομολογεί ότι για ό,τι έχει πετύχει ως τώρα οφείλει πολλά στους Μιρέλλα Παπαοικονόμου, Γιάννη Βασιλειάδη,Ιωάννα Τσιριγγούλη και Κώστα Γαβρά. «Η φύση και ο νους του ανθρώπου αναζητούν διεξόδους και τρόπους έκφρασης που θα τον βγάλουν από το αδιέξοδό του.Αυτό στον χώρο της τέχνης συμβαίνει ίσως περισσότερο από αλλού.Απόδειξη ότι μια ελληνική ταινία είναι εφέτος προτεινόμενη για Οσκαρ».
«Χρειάζονται προσωπική θυσία,ατομικές παραγωγές, χαμηλού μπάτζετ projects και πολλή αγάπη για να καταφέρει κανείς να κάνει σήμερα αυτό που πραγματικά θέλει» επισημαίνει ο Κλείτος Κυριακίδης.Εχοντας σκηνοθετήσει το τηλεοπτικό «Οξυγόνο» και μια μεγάλου μήκους ταινία,εφέτος θα κάνει επιτέλους πραγματικότητα το όνειρό του: να σκηνοθετήσει παράσταση για το θέατρο.Για ποιον λόγο πιστεύει ότι θα αγαπηθεί η «Απαγωγή»; «Γιατί καταθέτει αλήθεια και εκφράζει άποψη.Σήμερα δεν λείπει η πρωτοτυπία αλλά η άποψη».
Οι Βaby Guru ετοιμάζουν ένα live στις 10 Φεβρουαρίου στο Κ44 στο Γκάζι (με δωρεάν είσοδο) και δεν κρύβουν τον ενθουσιασμό τους.«Και μόνο επειδή θα πιάσουμε στα χέρια το πρώτο μας άλμπουμ,πιστεύουμε ότι το 2011 θα είναι μια καλή χρονιά για εμάς». Τι χρειάστηκε για να φθάσουν ως εδώ;«Να μας ακούσουν τα σωστά αφτιά.Ευτυχώς που το Ιnternet και το Μy Space σου δίνουν τη δυνατότητα να επικοινωνήσεις τον ήχο σου με πολύ κόσμο».
Στην περίπτωση της Εφης Γούση η οποία,εκτός από την ερμηνεία της στην «Αννα Φρανκ»,από τις 14 Φεβρουαρίου και για δέκα παραστάσεις θα σκηνοθετήσει στην T Gallery το έργο «Σε τ Αλ μπα», όλα έγιναν γρήγορα.«Αν είσαι εργατικός και υπομονετικός σου δίνονται κάποιες ευκαιρίες.Το θέμα είναι να τις αρπάξεις τη σωστή στιγμή» λέει.«Στη Δραματική Σχολή πάντωςζούσαμε μεταξύ ιδεαλισμού και ονείρου.Οταν τελειώνεις και βγαίνεις από τη Σχολή είναι που τρως τις σφαλιάρες.Και πρέπει να το ομολογήσω,αυτή είναι μια δύσκολη εποχή για να κάνεις όνειρα.Να το χειρότερο που κάνει η κρίση:βάζει όριο στα όνειρα». Ο Γιώργος Σιούγας, ωστόσο,δηλώνει ονειροπόλος. «Τόπος για δημιουργία υπάρχει ακόμη και σε ένα κελί φυλακής.Οταν έχεις να κάνεις με τον νου του ανθρώπου και οι τέσσερις τοίχοι του ανοίγουν.Η δημιουργία δεν έχει σχέση με την πολιτική και την οικονομία.Και μπορεί να φέξει παντού».
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=34&artId=382793&dt=06/02/2011#ixzz1DGpWOmbS
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου